Collectie Dolf Dienske

in de zomer van 2018 verwierf het Neder­lands Jazz Archief de col­lectie van Dolf Dienske. In 1932 startte Dienske in Den Haag een geluidstechnisch bureau onder de naam Lumirex. Muzikanten kon­den bij hem opnamen laten maken. Maar Dienske kon met zijn mobiele geluidswagen ook het geluid verzor­gen bij evenementen, en in de jaren veertig en vijftig ging hij het land in om gesproken brieven op te nemen, zodat menige Nederlandse soldaat in Indonesië kon worden verrast met een plaatje waarop de familie een boodschap vertelde of zong.
Dienske was daarnaast een vaar­dige pianist en een grote jazzliefheb­ber. Hij was leider van de Lumirex Mike Serenaders en richtte in 1934 de Lumirex Hot Club op. In en na de oorlog organiseerde Dienske ver­schillende jazzconcoursen, onder meer in 1946 in het Kurhaus.

Door zijn liefde voor de jazz­ muziek bevat de collectie veel historische opnamen van vroege Nederlandse jazzbands. Natuurlijk zijn eigen Lumirex Mike Serena­ders, maar ook de Swing Papa’s, Eddy Meenk, Mathieu Schwarts (later bekend als Mat Mathews), de AVRO ­Decibels en The Moochers. Ook zijn er opnamen van het jazz­ concours van 1946, opgenomen in samenwerking met collega en con­current G.T. Bakker.

In de jaren tachtig is actief ge­zocht naar dit archief, met name door Wim van Eyle, mede­oprichter van het NJA. Die kreeg er geen vat op en veronderstelde later dat de collectie bij het oud vuil was gezet. Dat blijkt gelukkig niet waar te zijn. Dolf Dienske hertrouwde na de dood van zijn eerste echtgenote. De stiefzoon uit dat huwelijk, Jan van Arkel, belde in februari van dit jaar het Nederlands Jazz Archief met de melding dat hij een collectie geluidsopnamen wilde schenken. Een grote ontdekking van circa 500 snijplaten, 500 geluidsbanden, 100 gesproken brieven en een ruime collectie plak­- en fotoboeken.
De collectie moet worden uitge­zocht, wat veel tijd gaat kosten. Maar hier alvast twee foto’s uit de beginperiode van Dolf Dienskes Lumirex­studio.

Er is een portret is van de Lumirex Mike Serenaders, met de bokaal die ze net gewonnen hebben op het Tournoi International de Jazz in Brussel, 9 november 1935. Zij wonnen het concours (en ook dat van twee jaar later) in de categorie ‘kleine orkesten’. Dienske schrijft in een smaakvol vormgegeven foldertje over deze ‘Internationale Jazz Kampioen’: ‘Er is in Den Haag nog nooit een amateurband geweest, die met zoveel veel Swing en Pep zijn muziek aan het auditorium opdischte. “Zalige dansmuziek”, zeggen de dames…

“Verduiveld goede hotband”, zeggen de heren….’ Op de foto staand van links af: Theo van Rees, Dolf Dienske, Andre Ceurvorst, Gijs Mullemeister, G.A. ‘King’ Pfeffer, zittend: Red Debroy en Sally van der Kloot. Drummer Harry Prins staat niet op de foto. Het is onduidelijk of hij niet meedeed tijdens het concours, dan wel tijdens de foto even weg was.
De foto hierboven is genomen voor de Lumirex Studio in de Magnoliastraat 16-18 in Den Haag. In het plakboek waaruit de foto afkomstig is, staat geschreven: ‘Opname “Moochers”, 1937.’

In de man links achter de auto herkennen wij hoogstwaarschijnlijk Boy Edgar, die toen leider was van The Moochers. De datering is echter minder zeker. Het plakboek is pas in de jaren zeventig samengesteld, en ook de bijschriften zijn van die tijd. Andere foto’s van dezelfde sessie werden in Jazz Bulletin 56 gedateerd op 20 augustus 1940. De man in het mid- den bij de fietsen moet gitarist Joost Kandau zijn. De andere personen zijn niet met voldoende zekerheid te identificeren.