Fraai vormgegeven, gebonden boek van jazzschrijver Bernlef, die er om vraagt geciteerd te worden. Uit Bird lives: ‘1955. Charlie Parker was dood en al de leraren van school leefden nog. Een grove onrechtvaardigheid’. En uit Nikkermuziek: ‘U bedoelt toch niet dat u vindt dat jazz tot de cultuur hoort?’ Zij sprak het woord cultuur uit alsof zij een exquise bonbon tussen haar lippen hield. ‘Dat bedoel ik wel degelijk,’ zei ik. ‘Ik zou zelfs nog verder willen gaan. Het is de enige Amerikaanse kunstvorm die niet afgekeken is van een Europees voorbeeld. U zou er trots op moeten zijn.’
11 verhalen en een monoloog die ook te horen is op de cd waarop Bernlef begeleid wordt door Guus Janssen op de piano.