Categorieen: Collectie Jazz Bulletin Nieuwe releases
Dit keer op de cover, van wat sommige mensen het zinnigste jazzblad van Nederland noemen, Edwin Rutten en Chet Baker. Rutten was in 1979 een van de producers van het KRO radioprogramma Nine O’Clock Jazz. Het NJA diepte de opnamen op, werkte samen met Zev Feldman, The Jazz Detective en Elemental Records en een dubbel CD en zelfs LP met deze opnamen zag het licht!
Een vast onderdeel van het Jazz Bulletin is het kleinere of grotere afscheid. En ook dit nummer is weer het nodige afscheid te nemen. De redactie legt enige nadruk op het verscheiden van maarliefst twee jazztijdschriften: Doctor Jazz (het tijdschrift voor liefhebbers van Oude Stijl jazz) dat verscheen van 1963 tot 2023 en het discografisch tijdschrift Names and Numbers dat uitkwam van 1985 (als voortzetting van het blad Micrography).
In Jong Talent (elke dag wordt er jazzgeschiedenis geschreven) aandacht voor saxofonist, multi-instrumentalist en componist Koen Boeijinga (28). Hij was met zijn groep MOA eind januari een van de prijswinnaars van het jazzconcours Keep an Eye The Records. Met de Stichting BUI springt hij op de bres voor meer improvisatie in Utrecht. ‘Het gevoel dat je je overgeeft aan het moment, dat vind ik helemaal kicken.’
Ook het stokje van de Estafettecolumn blijft worden doorgegeven. Bassist/componist Alessandro Fongaro (1991) won in 2014 de Erasmus Jazz Prijs en The Records, behaalde zijn bachelor aan Codarts (Rotterdam) en zijn master aan het Conservatorium van Amsterdam. Eigen groepen: Pietre, With no hands en CLOD! Speelt met o.a. Nicolò Ricci, Sun-Mi Hong, Koeniverse3, Tijn Wybenga, Sjoerd van Eijck en Robert Koemans. Won in 2022 The Pack Project compositieopdracht voor de festivals in Rotterdam en Nijmegen). Hij schrijft over de weg van het componeren naar de contrabas en terug.
Ton Ouwehand spreekt in Vanaf de Zijlijn met mensen die meer met jazz hebben dan je zou denken. Dit keer Bert Huisjes (1968), omroepbaas en hoofdredacteur van WNL, voor wie het allemaal toen zijn gitaarleraar Ed Wennink hem gitarist Wes Montgomery liet horen.
Wim en Ria Wigt boekten vanaf 1974 met hun firma Wim Wigt Productions Amerikaanse groepen en solisten in heel Europa. Daarnaast begonnen zij het label Timeless. In een driedelige serie blikt het echtpaar terug op vijf decennia in de jazz-business. Aflevering 1 focust op Art Blakey (1919-1990), voor wie zij in tien jaar 750 optredens regelden.
Op woensdag 7 december 2022 werd in het Bimhuis in Amsterdam met een feestelijk concert de Boy Edgarprijs 2023 uitgereikt aan Ronald Snijders. Ditmer Weertman en Joke Schot waren voor Jazz Bulletin aanwezig.
De vorig jaar overleden Nederlandse bassist Eddie de Haas emigreerde in 1957 naar de VS en speelde jarenlang met de allergrootsten. Wat is zijn verhaal? Jazzdetective Rudie Kagie sprak De Haas’ weduwe en verzamelde de puzzelstukjes.
Het is vol van schatten in het Nederlands Jazz Archief. Conservator Ditmer Weertman selecteert foto’s of documenten die de historie van de Nederlandse jazz markant in beeld brengen. Tijdens het digitaliseren van de affichecollectie stuitte hij op een set lino-sneden van Hein Overbeek.
In Jazz Bulletin 126 vervolgt Jeroen de Valk zijn portret van bassist Victor Kaihatu. In de tweede helft van zijn leven zette Victor Kaihatu een aantal opmerkelijke stappen. Hij zocht en vond eindelijk zijn grote liefde en trok met haar naar Chicago. Hij bracht zeker zeven albums uit als leider. Daarna eindigde hij waar hij in Nederland was begonnen: in de Molukse gemeenschap in Barneveld.
Je kunt er een ouderwets jongensboek over schrijven: DE WONDERLIJKE LOOPBAAN VAN BART VAN LIER, het verhaal van de tiener die zonder enige ervaring terechtkwam bij het VARA Dansorkest. Binnen een jaar is hij een vaste waarde in de Nederlandse amusementorkesten. In meer dan vijf decennia ontwikkelt hij zich tot een instrumentalist, docent en workshopleider die mondiaal waardering oogst. Een leven getekend door discipline, wilskracht en volharding. En ohja… talent.
Wat is een goede eerste zin? Eentje die preludeert op wat volgt, waarin al je aanvoelt welke kant het betoog opgaat? Of doe je het plompverloren zo: ‘Dat gelul over tenoren ben ik nu zat.’ Of zo: ‘Brutale mensen hebben de halve wereld, daar zijn we het natuurlijk helemaal mee eens.’ Erik van den Berg bekijkt saxofonist, schrijver, organisator en opschudder Hans Dulfer.
Binnenkort verschijnt bij uitgeverij Querido Probeer De Hemel Mijn Huis Te Maken, de eerste verhalenbundel van Mischa Andriessen. In Jazz Bulletin twee fragmenten uit het titelverhaal van de eerste verhalenbundel van Mischa Andriessen. De hoofdpersoon is net verhuisd en meteen verliefd geworden op het meisje in de woning recht tegenover de zijne. Hij zit hele dagen bij het raam, luistert muziek en kijkt wat zij doet. Ze krijgt opvallend vaak bezoek van een jongen met een gitaar en groen geverfd haar.
Wie in de jaren tachtig en negentig weleens een jazzconcert bezocht, zal hem hebben gezien: een kleine, lenige, Aziatisch ogende man met een camera die opviel zonder zich op te dringen. Tony Thijs was een fotograaf die in die jaren geen concert leek te missen, per avond twee of meer podia afstroopte, even vaak jazz als modern klassiek vastlegde en met zijn foto’s (ook van North Sea Jazz en het Holland Festival) vele jaren de muziekrecensies op de landelijke kunstpagina’s illustreerde. Na zijn plotselinge overlijden wist het NJA foto- en negatievenarchief veilig te stellen.
Met zangeres Babes Pronk is het laatste lid van de Indisch-Nederlandse jazzfamilie Pronk overleden, na haar broers Rob Pronk (1928-2012) en drummer Ruud Pronk (1931-2016). Zij stierf op 12 november 2022 in Den Haag, 93 jaar oud. Bert Vuijsje brengt een eerbetoon.
