Categorieen: Collectie Jazz Bulletin Nieuwe releases
Op de cover de kersverse winnaar van de Boy Edgarprijs 2022: Ronald Snijders. ‘Warmbloedig, zinderend, intelligent, swingend en zeer spectaculair. Jazz, funk, kaseko, salsa, pop – het vloeit allemaal moeiteloos over. Ronald Snijders mag dan al decennia lang bezig zijn, zo kan hij nog jaren voort zonder dat wij ons vervelen’, schreven we in 2007 na zijn concert op North Sea Jazz. Gelukkig is die voorspelling uitgekomen. Fluitist en alleskunner Ronald Snijders (Paramaribo, 1951) heeft de Boy Edgar Prijs gekregen. Eindelijk. Coen de Jonge legt hem 9 stellingen voor.
Zangeres Sanne Rambags (28) krijgt steeds meer voeten aan de grond. Met haar trio Under the Surface ging ze op tournee, met Noorse musici deed ze verschillende projecten en vanuit haar label Sonna Records brengt ze eigen werk uit, zoals Sister. Ze is actief, ondernemend en volop in ontwikkeling. Maar soms zegt ze ‘stop’ en vindt ze de verstilling. Ze vertelt Tom Beek hoe ze zoekt naar, zoals ze zelf zegt, ‘mijn eigen folk’.
In vanaf de Zijlijn spreekt Ton Ouwehand met mensen die meer met jazz hebben dan je zou denken. Dit keer Jacob Derwig, die zijn liefde voor de jazz vond door onder andere Art Blakey met The Blues March. Derwig raakte aan de jazz en dat is nooit meer overgegaan.
In de periode 1956-1960 traden de iconen van West Coast op in het Amsterdamse Concertgebouw: Stan Kenton and his Orchestra, Bud Shank met Bob Cooper en June Christy, Shelly Manne & His Men en het
The Jimmy Giuffre 3. Het Nederlands Jazz Archief verzamelde de opnamen van de vier legendarische nachtconcerten en bracht de hoogtepunten uit op de nieuwe 3-cd West Coast in Amsterdam.
Peter Smids luistert nog eens goed en schrijft: “met zijn uitgebalanceerde, onberispelijke spel waarin de invloeden van Benny Carter en Charlie Parker zijn verwerkt, is Lennie Niehaus het prototype van een West Coast-musicus”.
Jeroen de Valk schrijft deel 2 van het levensverhaal van George Adelbert Johnson (1913–1996). Wederom geïllustreerd met foto’s uit onze eigen collectie. Johnson was ooit een gerespecteerd virtuoos. Hoe langer hij in Nederland verbleef, hoe verder hij wegzakte in de obscuriteit. Ook zijn huwelijk raakte in het slop. Hij sprak in Velsen-Noord weleens over Hit The Road Jack, dat hij had geschreven en voor vijftig dollar had verkocht, waarna Ray Charles er goede sier mee maakte.
‘Ah, but I was so much older then, I’m younger than that now.’ Een halve eeuw later herleest Bert Vuijsje zijn jazzrecensies uit Jazzwereld en Het Parool. We zijn aangeland in augustus 1972. Vuijsje denkt terug aan de vierde festivaldag van het Loosdrecht Jazzfestival waar naar zijn smaak de ‘labelpresenatie’ van CTI wel een erg commerciële exercitie was maar herinnert zich ook het sublieme optreden van Sonny Rollins in het Belgische Bilzen.
Wie tegenwoordig in de jazz rondloopt, zal het vroeg of laat opvallen: hé, alweer een album van ZenneZ Records. Het lijkt wel of daar het merendeel van de boeiende Nederlandse cd’s wordt uitgebracht. Jeroen de Valk spreekt met de man die hier hoogstpersoonlijk verantwoordelijk is: John Weijers. In ruim tien jaar bracht hij zo’n honderd cd’s en lp’s uit.
Pianoles was aan Rob Agerbeek niet besteed, hij heeft het zichzelf geleerd. Als tiener was dat boogiewoogie, urenlang oefenen op de zwarte toetsen. In de levendige jaren ‘50 ging hij in Den Haag veel naar jazzconcerten. Rob Madna werd zijn jeugdidool. Maar zelf wilde hij niet meedoen in de scene; te veel individualist. Zelfs Art Blakey kon hem niet verleiden om zijn baan bij een assurantiekantoor op te geven. Jan Kelder spreekt hem over de bijzondere professionele keuzes.
Behalve oprichter van de succesvolle supermarktketen Jumbo is Karel van Eerd (1938) een gepassioneerd jazzliefhebber, die zelf begon als oudestijl-pianist. Inmiddels sponsort hij hoogstpersoonlijk tientallen grote en kleine jazzprojecten.
De mecenas wordt gedreven door passie en ondernemersgeest. Sinds vorig jaar is er ook de Karel van Eerd Music Award, waarmee hij grote plannen heeft. Tom Beetz wil meer weten.
Coen de Jonge interviewt zangeres Masha Bijlsma ‘Het waren dertig onvergetelijke jaren.’ Ze is verschrikkelijk trots op haar loopbaan. Ook op de samenwerking al die jaren met haar ouders, drummer Dries Bijlsma senior en moeder/ manager Ietsje de Leeuw. En dan heeft Masha Bijlsma (1971), een van onze echte jazz-zangeressen, ook nog een nieuw album klaar: Interaction. Een eerbetoon aan twee ex-bandleden, en haar beste album tot nu toe.
De onlangs overleden pianist Hein van der Gaag (1937-2022) opereerde vaak in de schaduw ondanks zijn alom erkende artistieke kwaliteiten. Waarom was hij minder bekend dan sommige collega’s? Jarmo Hoogendijk herdenkt zijn goede vriend aan de hand van verzamelde interviews, artikelen en verhalen van musici over de excentrieke pianist.
Saxofonist Tom Beek was bij ons thema-concert rond de muziek van Ruud Bos. Hij vat samen: “Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw droeg de muziek van Bos als een op maat gemaakt kostuum”. Een stukje zien en horen? –link–
Veel literatoren laten zich inspireren door jazzmuziek. Erik van den Berg verkent de hoogte- en dieptepunten. In Jazz Bulletin 124 behandelt hij F. De Sinclair’s De Jazzband van den Duivel. Jazz heet bij De Sinclair ‘de gewone schetter- piep- en roffel- geluiden’ of ‘moderne humbug, waarmee het profane vulgus zich laat verlakken’. Ga daar maar even voor zitten.
Verderop in de rubriek Boeken, aandacht voor de onvermoeibare John Engels en de (net zo onvermoeibare) discograaf Gerard Bielderman. Bielderman streefde (bewust)niet naar compleetheid en hield zijn focus op de jazz. Niettemin is de muzikale variatie groot genoeg. De opnamen met The Diamond Five, Boy’s Big Band en het Louis van Dijktrio nemen uiteraard een belangrijke plaats in. Maar daarnaast is er een ware
eregalerij van Amerikaanse jazzgrootheden met wie John Engels heeft samengespeeld: Chet Baker voorop natuurlijk, maar ook Don Byas, Ben Webster, Mark Murphy, Dizzy Gillespie, Dave Pike, James Moody, Urbie Green, Art Farmer, Frank Rosolino, Zoot Sims, Eddie Jefferson, Thad Jones, Conte Candoli, Helen Merrill, Bud Freeman, Jimmy Knepper, Charlie Rouse, Teddy Edwards, Arnett Cobb, Hod O’Brien, Billy Mitchell en Benny Carter. Is het voor Engels nu tijd om op de lauweren te gaan rusten? Nee, natuurlijk niet. De grote drummer speelt nog steeds en is niet van plan op te houden.
Op 4 juli overleed dichter.schrijver Remco Campert. Benjamin Herman werkte intensief met hem samen en haalt herinneringen op aan “de dichter die aan onze kant stond”. Verder in Postuum: Eddy O’Hare (Eddie de Haas), Clarence Becton, Joop Korzelius en jazz-organist Herbert Noord.