Naast de gebruikelijke documentatie bevat de collectie van het NJA ook bijzonder merkwaardige materialen. Zo hebben we een pluk haar van trompettist Nedly Elstak gearchiveerd, alsmede een pikante brief van saxofonist Coleman Hawkins. Sinds kort echter zit ook het DNA van pianist Thelonious Monk in het Nederlands Jazz Archief.
Zakdoek
In 2014 gaven we een CD uit van Thelonious Monk’s nachtconcert in het Amsterdamse Concertgebouw (20 mei 1961). Jazzliefhebber Jerry Ruyl herkende zichzelf op de coverfoto van onze CD. Als tiener ging hij op de avonden van de nachtconcerten keurig om elf uur naar bed om vervolgens een kwartier later stiekem het huis te verlaten en vanuit Amstelveen op de fiets naar het Concertgebouw te gaan (zijn ouders hebben dit nooit geweten).
Die avond nam hij in de pauze uit balorigheid plaats op de kruk van de pianist. Monk heeft hem voor het begin van de set van
de pianokruk gestuurd. Jerry Ruyl ging toen op een lege podiumplaats zitten en maakte daar ook enkele foto’s. Tijdens of na het optreden wist hij de zakdoek van Monk te bemachtigen en liet deze door
de volledige band signeren.
Dat was althans de bedoeling.
Hij vroeg ook Monk om een handtekening op de zakdoek te zetten, waarop de volgende conversatie zich ontwikkelde:
TM: What’s your name?
JR: Jerry.
TM: Jerry, you can kiss my ass; why should I sign my own handkerchief?
JR: Do you want it back?
TM: No. (Tot zijn vrouw:) Come on Nellie, let’s go.
Heeft u ook een juweeltje uit de Nederlands Jazzgeschiedenis dat goed op zijn plaats zou zijn naast alle bijzondere materialen in ons archief? Neem dan contact met ons op.